Terapia resynchronizująca serca (CRT) stanowi zaawansowaną metodę leczenia pacjentów z niewydolnością serca, ukierunkowaną na przywrócenie synchronii skurczu komór serca, co zwiększa efektywność hemodynamiczną i łagodzi objawy choroby. CRT wykorzystuje urządzenia z trzema elektrodami, które stymulują przedsionki i komory serca w odpowiedniej sekwencji czasowej, wspomagając równomierną pracę serca i jego zdolność pompowania krwi. Wyróżnia się dwa typy urządzeń: CRT-P odpowiedzialne wyłącznie za stymulację oraz CRT-D posiadające dodatkowo funkcję kardiowersji/defibrylacji w przypadku niebezpiecznych dla życia arytmii. Wskazania do implantacji obejmują pacjentów z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF ≤35%) oraz zaburzeniami przewodzenia, którzy pomimo optymalnej farmakoterapii wykazują objawy niewydolności serca (NYHA II-IV).

Procedura implantacji CRT obejmuje umieszczenie urządzenia w loży pod skórą oraz elektrod w jamach serca. Skuteczność terapii w dużej mierze zależy od wysokiego odsetka stymulacji komorowej. W miarę postępu technologicznego, CRT pozwala na prowadzenie stosunkowo normalnego trybu życia z nielicznymi ograniczeniami dotyczącymi intensywnej aktywności fizycznej oraz bezpieczeństwa w otoczeniu urządzeń emitujących silne pola elektromagnetyczne.