Rak gruczołu krokowego, który stanowi około 20% nowotworów złośliwych u mężczyzn w krajach rozwiniętych, najczęściej jest spotykany po 65. roku życia. Istnieje szereg modyfikowalnych i niemodyfikowalnych czynników ryzyka tego nowotworu. Objawy kliniczne w początkowym stadium nie występują lub są niespecyficzne, niekiedy podobne symptomy mogą towarzyszyć łagodnemu rozrostowi prostaty, co wymaga diagnostyki różnicowej. Badania swoistego antygenu sterczowego (PSA) należy rozpocząć u mężczyzn po 50. roku życia, po 45. roku z rodzinnym występowaniem raka lub pochodzenia afrykańskiego oraz od 40. roku u nosicieli mutacji BRCA1/BRCA2. Dalsza diagnostyka w ramach poradni urologicznej obejmuje ocenę stercza w skali PI-RADS w badaniu rezonansu magnetycznego i rozważenie decyzji o biopsji, gdzie w przypadku PI-RADS 4 i 5 zalecane jest wykonanie, a w przypadku PI-RADS 3 rozważenie biopsji. W przypadku rozpoznania w wyniku histopatologicznym z biopsji raka gruczołu krokowego, chory zostaje skierowany do najbardziej odpowiedniego leczenia w zależności od zaawansowania choroby i stanu ogólnego chorego. Lekarze POZ odgrywają kluczową rolę we wczesnym wykrywaniu raka prostaty poprzez identyfikację grup ryzyka, regularne wykonywanie pomiaru PSA oraz edukację pacjentów w zakresie profilaktyki i modyfikacji stylu życia.​​​​​​​​​​​​​​​​