Leczenie dyslipidemii – stare i nowe możliwości
Wprowadzenie
Zobacz zarejestrowany materiał
Program
Czy są granice obniżania stężenia cholesterolu LDL? – prof. Andrzej Budaj
Aktualne wytyczne leczenia dyslipidemii. Nowe terapie hipolipemizujące – prof. Barbara Cybulska
Podobieństwa i różnice inhibitorów PCSK9 – czy istnieje efekt klasy? – prof. Maciej Banach
Podsumowanie: Prof. Janina Stępińska
Odpowiedzi na pytania uczestników.
Eksperci w studio
prof. dr hab. n. med. Janina Stępińska
Klinika Intensywnej Terapii Kardiologicznej, Narodowy Instytu Kardiologii
prof. Maciej Banach
Zakład Nadciśnienia Tętniczego, Katedra Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
prof. Andrzej Budaj
Klinika Kardiologii CMKP, Szpital Grochowski, Warszawa
prof. Barbara Cybulska
Instytut Żywności i Żywienia im. prof. dr med. Aleksandra Szczygła, Warszawa
Tematyka
Dyslipidemia to zaburzenie stężenia jednej lub kilku frakcji lipidów. Jest najczęściej wynikiem interakcji czynników środowiskowych (m.in. nieprawidłowej diety, małej aktywności fizycznej, palenia tytoniu) oraz predyspozycji genetycznych. Może występować także w przebiegu innych chorób lub pod wpływem stosowania leków. Szczególnie istotna postać dyslipidemii to hipercholesterolemia, która charakteryzuje się podwyższonym stężeniem cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C). Hiepercholesterolemia jest jednym z głównych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (s-n).
Według badania NATPOL ponad 60% dorosłych Polaków cierpi na hipercholesterolemię, większość z nich nie wie o swojej chorobie, a tylko ok. 10% chorych jest skutecznie leczonych.
W najnowszych wytycznych ESC/EAS dotyczących leczenia zaburzeń lipidowych z 2016 roku przygotowanych przez Grupę Roboczą Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) i Europejskiego Towarzystwa Miażdżycowego (EAS) do spraw leczenia zaburzeń lipidowych stężenie LDL-C jest zalecane jako główny parametr lipidowy dla potrzeb badań przesiewowych, szacowania ryzyka, rozpoznania i leczenia. Eksperci zalecają wykorzystanie stężenia LDL-C jako głównego celu terapeutycznego ustalanego zależnie od kwalifikacji pacjentów do grupy bardzo dużego lub dużego ryzyka sercowo-naczyniowego (s-n) i wyjściowego stężenia LDL-C przed rozpoczęciem leczenia. U pacjentów z grupy bardzo dużego ryzyka s-n zaleca się docelowe stężenie LDL-C < 1,8 mmol/l (70 mg/dl) lub jego zmniejszenie o ≥ 50%, jeżeli początkowe stężenie LDL-C wynosi 1,8–3,5 mmol/l (70–135 mg/dl). U pacjentów z grupy dużego ryzyka s-n zaleca się docelowe stężenie LDL-C < 2,6 mmol/l (100 mg/dl) lub jego zmniejszenie o ≥ 50%, jeżeli początkowe stężenie LDL-C wynosi 2,6–5,2 mmol/l (100–200 mg/dl).
Wymagania techniczne
Webinaria dostępne są na PC, tablet oraz smartfon.
- Do udziału w webinarium niezbędne jest włączone urządzenie audio do odtwarzania dźwięku!
- Potrzebujesz szybkiego i stabilnego połączenia z internetem (zalecana prędkość połączenia internetowego to 2 Mb/s.), dzięki temu unikniesz zakłóceń wizji i dźwięku!
- Korzystanie z wi-fi nie jest zalecane.